İnsan doğasını tanıdığıça ona yetmediğini anlamadı
ve daha baskın, onunla tek taraflı anlaşmaya karar verdi.
Hemen akabinde kendine var eden güce;
beslenmek, çiftleşmek, barınmak, korunmak için önce sahip olmak
sonra kontrol etmek istedi ve barındıracak, barındıracak.
Öyle bir araç bulmalıyım ki; her yerde geçerli ve değiştirilsin,
Kalıcı olsun ki nesiller boyu kullanılsın.
Sonunda istenen aracı yarattı.

Aracı ile doğayı maddeleştirdi, duygularla süsledi.
Böylece gördüğü, görmediği, algıladığı, tutamadığı, sevdiği,
sevmediği, korkmadığı, korkmadığı;
yani akla, kalbe, göze gelen, olmayan her şeye
kısaca madde ve duyguya ölçü ve değer verdi.
ebeveynin de alacağı gibi bu tek taraflı bir anlaşmaydı,
doğa için bir şey ifade etmiyordu, ama kendisi için bu önemli değildi çok mutluydu ve kendine güveni gelmişti çünkü
yarattığı aracın içindeki eşi benzeri yoktu,
önce bastığı hava ölçümü, değer biçti sonra bu aracı aynı şekilde
Duygular için de uyardık sonra kavramlar için de ve sonunda
her şey onun görünümü belirginleşti.

Arkasına gezegendi ve babası, bu yarattığı araç, yaratıklar bir
anlam getirmişti.
Artık bilgiliydi, kendini güçlü hissediyordu
daha önemli korkularını kontrol altına almıştı ve öngörmüştü
denetleyici bakabilecekti.
Acaba!

Yarattığı araç: Geometri.
Anlamı: Anlayışın yarattığı değer ve ölçü sistemi.
Değerlerin somutlaşmış hâli.
 

2019 İstanbul

Mehmet Güldiz